دومین اطلاعیه ی رسمی باشگاه در سال 91 منتشر شد. به گزارش روابط عمومی مؤسسه ی فرهنگی ورزشی ابومسلم خراسان متن کامل این اطلاعیه بدین شرح است: «اطلاعیه»، «باشگاه فرهنگی ورزشی ابومسلم خراسان» با قریب به نیم قرن سابقه، به عنوان یکی از قدیمی ترین و پرطرفدارترین باشگاه‌های ورزشی کشور از خاستگاه شرق کشور و استان پهناور «خراسان رضوی» با مردمی ورزش دوست، قهرمان پرور و مدال آفرین همواره مطرح بوده و هست.  این مؤسسه در راستای سیاست‌های فدراسیون جهانی فوتبال FIFA مبنی بر واگذاری باشگاه‌ها به بخش خصوصی، جزو اولین باشگاه‌هایی بود که در این جهت گام نهاد اما به دلایل متعدد داخل و خارج استانی از جمله فقدان زیرساخت ها و عدم تطبیق قوانین بین‌المللی با وضعیت فوتبال کشور، نبود حمایت‌های همه جانبه از سوی مسئولان بویژه غفلت مسئولان محلی و بی‌تفاوتی بخش خصوصی و مدیران واحدهای صنعتی، بضاعت مالی اندک مالکان باشگاه و ضعف تدبیر و قلت تجربه‌ی مدیران آن، با چالش ها و فراز و فرودهای بسیاری روبرو شد. بی شک تنزل از رتبه‌ی چهارم «لیگ برتر فوتبال کشور» به رده‌ی هفدهم و سپس سقوط به «لیگ دسته‌ی یک» در سال 1388، ماحصل بی تدبیری های دست اندرکاران تیمی بود که طی شش دوره حضور موفق در لیگ حرفه ای، بازیکنان و مربیان فراوان و مشهوری را در دامن خود پروراند و به جامعه‌ی فوتبال کشور و در حد و قواره‌ی «تیم ملی» تقدیم کرد.... متعاقب آن، فشار افکار عمومی و انعکاس پی در پی مطالبات فراوان و به حق مردمی بویژه اهالی فوتبال، پیشکسوتان، هواداران و ... مبنی بر ضرورت نماینده‌ای از این خطه در لیگ برتر فوتبال در رسانه‌های تأثیرگذار استان اعم از رسانه‌ی ملی، روزنامه‌ها، سایت ها و خبرگزاری‌ها و... از سویی و افزایش تنش‌ها به واسطه‌ی جنگ مدعیان متعدد مالکیت، آشکار شدن قراردادهای مشکوک و نجومی با برخی بازیکنان و عوامل فنی و علی‌الخصوص نحوه‌ی هزینه کرد وام‌های دریافتی مالکان از سیستم بانکی با پشتوانه‌ی باشگاه و ... از سویی دیگر، ابومسلمی‌ها را به انتهای خط و مرز استیصال رساند به گونه‌ای که راه فراری جز هبه‌ی آن به «مدیریت استان» بر خود گشوده ندیدند. بدین ترتیب مولود سیاست خصوصی سازی فوتبال کشور همچون محتضری رو به موت روی دست «شورای 5 نفره‌ی ورزش استان» و نیز مدیریت ورزش آن ماند و کسی متقاضی پذیرش آن نیز نشد تا این که به واسطه‌ی فوت وقت، متأسفانه فرصت ارزشمند جذب بازیکنان و مربیان مطلوب برای فصل 89 – 90 نیز از دست رفت.النهایه، در واپسین لحظات و فرصت‌های باقیمانده چنان عرصه بر «مدیریت ورزش استان» تنگ شد که بیست روز مانده به آغاز مسابقات لیگ، چاره‌ای جز پذیرش این پیشنهاد برای «دکتر اسماعیل وفایی» آن هم از سر علاقه به آتیه‌ی جوانان خطه‌ی خورشید باقی نگذاشت. پیشنهادی که صدالبته مشروط به شرایط و پیش نیازهایی توسط وی پذیرفته شد!بحث انتقال باشگاهی که قرار بود طی سه هفته پس از واگذاری آن، اسناد مالکیتی‌اش به نام مالک جدید زده شده و صرفاً هزینه‌های جاری باشگاه پس از واگذاری بر عهده‌ی وی باشد و نه بدهی‌های گذشته‌ی آن، متأسفانه به جایی رسید که فقط «یک‌نام» تحویل شد و نه چیز دیگر! نه بازیکن و نه قراردادی، نه اموال و تجهیزاتی، نه ساختمان، دفتر، خودرو و خوابگاهی و صدالبته نه یک مهر، سربرگ و حتی دریغ از یک خودکاری که متعلق به باشگاه باشد! تلاش برای ایجاد یکپارچگی، وحدت‌رویه و هم‌افزایی توان اهالی ورزش استان اعم از مسئولان محلی و مدیران واحدهای صنعتی، تولیدی و اقتصادی در جهت کمک به تنها نماینده‌ی صاحب نام استان در ساحت ورزش فوتبال کشور، ایجاد ساختار تشکیلاتی منسجم و ساز و کار اجرایی مناسب برای باشگاه‌داری حرفه‌ای و توسعه‌ی رشته های ورزشی باشگاه مبتنی بر اخلاق‌مداری، جذب اسپانسر و تقویت بنیه‌های مالی باشگاه، بحث واگذاری سهام باشگاه به صاحبان اصلی آن یعنی هواداران بر اساس شعار «هر هوادار یک سهامدار»، رساندن باشگاه به مرز خودکفایی مالی و حتی درآمدزایی از رهگذر فعالیت در عرصه‌ی اقتصاد ورزش و در نهایت بازگرداندن تیم به جایگاه واقعی خود در لیگ برتر فوتبال از رهگذر شعار «ارزش، دانش و ورزش» از مهمترین اهدافی بود که در صدر برنامه‌های باشگاه قرار داشت.اما در نقطه‌ی مقابل آن متأسفانه به جای «معاونت» و «آتیه سازی»، ساز «مخالفت» و «حاشیه سازی» کوک شد و جز حمایت‌های معنوی جناب آقای «دکتر صلاحی» استاندار ورزش دوست و معزز خراسان رضوی و اصحاب رسانه و البته خیل همیشه حامی «هواداران فهیم و دلسوز» که در سرما و گرما با شور و شوق در ورزشگاه ثامن و یا تختی حاضر شده و تیم را تشویق کردند، به طور قطع هیچ گونه حمایتی از باشگاه و تیم صورت نگرفت! این درحالی است که بیش از «شش هزار واحد صنعتی و تولیدی» در استان پهناور و ثروت آفرین «خراسان رضوی» مشغول بکار بوده و پایگاه برخی هولدینگ‌های بزرگ اقتصادی و غول‌های صنعت کشور بویژه خودرو و فولاد در آن واقع است. صنایعی که از موهبت نشاط روحی جوانان و سلامت جسمی نیروی کار این منطقه‌ی مرزی و متأسفانه آسیب پذیر (از ناحیه‌ی بلایای خانمان سوز) بهره می‌برند، اما جای تأسف است نه تنها حاضر نیستند یک ریال از سهم ورزش مصوب و قانونی را به این باشگاه اختصاص داده بلکه یکی از سازمان‌های بزرگ شهری در اقدامی غیر منتظره و عجیب، اندک وجه اسپانسری پرداختی خود را از باشگاه طلب کرد و خواستار برگشت آن شد!بگذریم که در دو فصل گذشته، تعلیق‌های مکرر و بعضاً شب مسابقه‌ای فدراسیون به بهانه‌ی پیگیری شکات قدیمی باشگاه، تداوم هجمه‌های رسانه‌ای مدعیان مالکیت که بعضاً منجر به انصراف بازیکنان مدعو از پای پلکان هواپیما شد، عدم حمایت مالی و حتی کلامی مسئولان استانی از تنها نماینده‌ی مطرح استان در عرصه‌ی فوتبال به گونه‌ای که تا وجه اتوبوس واریز نمی‌شد، وسیله‌ی نقلیه‌ای برای انتقال هواداران به ورزشگاه ثامن اعزام نمی‌گشت، منوط شدن پخش مسابقات باشگاه از شبکه‌ی استانی به واریز قبلی وجه، کثرت سنگ اندازی‌ها و کارشکنی‌های بعضاً داخل استانی برخی مرتبطان با ورزش فوتبال و حتی خط دهی آنان به فدراسیون برای تعلیق باشگاه، شمار فراوان بحران آفرینی‌ها و حاشیه سازی‌ها، منشوری خواندن غیر موجه سرمربی باشگاه توسط فدراسیون و ممانعت از نشستن وی بر روی نیمکت در حالی که چند ماه بعد، سرمربی تیمی دیگر در لیگ یک شد، سوء شهرت حاصل از تجمیع بدهی‌های باشگاه نزد هتل داران، اماکن ورزشی، آژانس‌های مسافرتی، رستوران‌ها و ... به نحوی که تا نام ابومسلم به میان می‌آمد، از ارائه‌ی کوچکترین خدمات خودداری می‌کردند، همچنین صدمات فراوانی که باشگاه از «ناپاکی‌ها» در فوتبال بویژه از ناحیه‌ی  «ناداوری ها» خورده که بارزترین آن در فصل جاری، دیدار با پیکان، بازی با استیل آذین و سایپای قائم شهر در لیگ یک و مصاف با شاهین بوشهر در جام حذفی است و موارد بسیاری دیگر از این دست که همه و همه باعث شد تا بخش عمده‌ای از توان و انرژی دست‌اندرکاران باشگاه، به جای پرداختن به رشد و توسعه‌ی رشته های ورزشی، مصروف رتق و فتق مشکلات و موانع بازمانده از میراث گذشته گردد.اشاره به اهم اقدامات باشگاه طی 21 ماه گذشته در این قسمت خالی از لطف نیست:1) بازگرداندن شأن و نام باشگاه ابومسلم در عرصه‌ی فوتبال کشور با ایجاد ساختار، اعتماد سازی و در نهایت پرداخت بیش از 5/3 میلیارد تومان بدهی‌های بازمانده از عملکردهای قبلی چراکه در صورت عدم پرداخت، لاجرم تیم به دسته‌ی 2 سقوط می‌کرد! (همان اتفاق تلخی که به نا حق از سوی فدراسیون بر سر تیم پیام مشهد آمد و متأسفانه کسی هم دم برنیاورد!)2) اعمال همه گونه حمایت‌های مادی و معنوی از باشگاه ابومسلم در قالب پشتیبانی مالی همه جانبه از بازیکنان و کادر فنی و بهره‌مندی از ظرفیت‌های بومی استان طی 21 ماه گذشته به گونه‌ای که تاکنون بیش از 5 میلیارد تومان هزینه شده است.3) راه اندازی «سازمان فوتبال ابومسلم» و «آکادمی فوتبال» به سرپرستی جناب آقای حشمت مهاجرانی مؤسس باشگاه ابومسلم به منظور آماده سازی و تقویت زیرساخت‌های حرفه‌ای در مبحث باشگاه‌داری و توجه خاص به سرمایه‌های بومی و برنامه‌ریزی جدی بر روی تیم‌های «پایه»ی ابومسلم (امید، جوانان، نوجوانان، نونهالان)4) برپایی نخستین هم‌اندیشی «اخلاق در فوتبال کشور» با حضور نزدیک به 200 تن از کارشناسان ارشد و بزرگان فوتبال ایران در مشهد مقدس که بازتاب مطلوبی در فضای رسانه‌ای کشور و جامعه‌ی فوتبال از خود بر جای گذاشت.5) بازگشت روحیه‌ی اعتماد هواداران به باشگاه به واسطه‌ی افزایش میزان مشارکت و نقش آنان در تصمیم‌گیری‌ها در قالب برگزاری همایش ها و هم اندیشی ها، برپایی نظرسنجی‌ها و حضور در جلسات آنان، افزایش حجم اطلاع‌رسانی رسانه‌ای (از طریق سایت ها، ارسال خبرنامه‌های الکترونیکی، ایمیل و ...) و اطلاع گیری (از طریق سامانه‌ی پیام کوتاه اختصاصی باشگاه) به گونه‌ای که 6/74 درصد رضایت خود را از مدیریت فعلی باشگاه اعلام نموده و جالب توجه این که طی 21 ماه گذشته، آمار بازدید از سایت و وبگاه‌های اینترنتی رسمی باشگاه به مرز یک میلیون و 200 هزار نفر بالغ شده در حالی که طی سال‌های قبل تر، مجموع آمار بازدید از سایت به 50 هزار نفر هم نرسید!هرچند فصل 90 – 91 لیگ دسته یک فوتبال کشور 28 فروردین ماه گذشته به پایان رسید و تیم ابومسلم خراسان علی رغم همه‌ی تلاش‌های صورت گرفته متأسفانه از راهیابی به لیگ برتر باز ماند، اما قدر یقین توقع خیل عظیم هواداران و ورزش دوستان خراسانی برای حضور تیمی مقتدر از استان در لیگ برتر فوتبال، خواسته‌ی به حق و بجایی است که می‌بایست همه‌‌ی فعالان و دلسوزان، مسئولان و خیراندیشان در استان پهناور و قهرمان پرور «خراسان رضوی» در راستای تحقق آن نهایت مساعی خود را به کار گیرند. با عنایت به هم اندیشی و رایزنی‌های باشگاه با پیش‌کسوتان، هواداران، جامعه‌ی فوتبال، اصحاب رسانه و نیز مسئولان استانی و کشوری، این سئوال در دستور کار قرار گرفت که آیا این روند حمایتی نسبت به تیم فوتبال ابومسلم برای صعود به لیگ برتر در فصل پیش رو کماکان ادامه‌یابد یا این که با توجه به فراهم بودن پیش نیازها، این مهم در قالب خرید امتیاز یک تیم «لیگ برتری» صورت گیرد؟ از آنجایی که طی بررسی‌های اولیه اولاً نظرات بسیار متفاوت و بعضاً متضاد و غیر قابل جمع بندی ارائه شد (که البته برخی از این دیدگاه‌ها از طریق رسانه‌ها منتشر و حتی از شبکه‌ی سیمای استانی نیز پخش گردید و حتی آوردن تیم لیگ برتری به استان به مثابه‌ی خیانت به فوتبال این خطه القا شد) و لذا تشکیک فراوانی ایجاد نمود و ثانیاً می‌بایست از شتاب‌زدگی و تکرار تجربه‌ی نسبتاً ناموفق گذشته مبنی بر ورود تیم‌های لیگ برتری از یک استان به استان دیگر مانند تیم‌های پیکان و پاس از استان تهران به استان‌های قزوین و همدان و غیره آن هم بدون پشتوانه‌ی مردمی اجتناب نمود، ثالثاً داشتن پایگاه مردمی قوی را مهمترین شرط برای موفقیت یک تیم لیگ برتری می‌دانیم، از این رو باشگاه ابومسلم تصمیم گرفت که بدون مشورت با پیشکسوتان، هواداران و اهالی رسانه، اقدامی نکرده و در نهایت نظر و رأی آنان را فصل‌الخطاب قرار دهد. لذا سه نظرسنجی در اسفند و فروردین ماه گذشته در سه سطح اهالی فوتبال و هواداران (70 به 30 درصد)، پیشکسوتان و کارشناسان (92 به 8 درصد) و اهالی رسانه و مطبوعات (88 به 12 درصد) انجام شد که در نهایت 83 درصد از مخاطبان حمایت از تیم فوتبال ابومسلم خراسان را برای حضور مقتدرانه در لیگ برتر خواستار شدند در حالی که انتقال امتیاز یک تیم لیگ برتری به استان، تنها 17 درصد آرا را کسب کرد.البته پنهان نماند با توجه به رقم بیست میلیارد تومان بدهی ادعایی (یکی از مؤسسات مالی و نیز حسابرسی سال 88) از باشگاه، قطع یقین امکان حضور تیمی در لیگ برتر با نام «ابومسلم» وجود نداشته و ندارد، لذا از ابتدای سال جدید، رایزنی‌هایی برای فراهم ساختن شرایطی که بتواند نسبت به حل سریع مشکل مساعدت نماید، صورت گرفت که تا این لحظه متأسفانه به سرانجام نرسیده است. (هرچند برخی بر این اعتقادند که این بیست میلیارد تومان، بدهی باشگاه نیست بلکه بدهی افرادی است که با دریافت نامه‌ی ضمانت از باشگاه و یا با سوء استفاده از عنوان باشگاه مرتکب آن شده‌اند که در هر حال باید مورد رسیدگی قرار گرفته و روشن شود. جا دارد در همین جا از حسن همراهی و همکاری اخیر جناب آقای عباسی مالک باشگاه سیاه جامگان نیز سپاسگزاری شود.)بنابراین با تشکیل جلسات متعدد در حضور افراد خبره، تصمیم گرفته شد ضمن احترام به آن عده از عزیزانی که خواستار حضور یک تیم لیگ برتری در استان بودند، به جهت عدم فرصت سوزی و استفاده‌ی کافی از وقت در یارگیری و تشکیل تیمی قوی در لیگ دسته‌ی یک مسابقات فصل 91- 92، دستورات لازم به کمیته‌ی فنی و سرمربی تیم آقای خداداد عزیزی صادر گردید و بدیهی است به طور همزمان، پیگیری حل معضل این بدهی خواهیم بود تا چنانچه مشکل در زمان معقول خود حل گردید، بتوانیم اقدامات بعدی را به انجام برسانیم.در پایان بر این نکته اذعان داریم هر چند علی رغم همه‌ی کم و کاستی‌های بعضاً تحمیلی، وجه همت غالب ما برآن بود که بهترین باشیم، اما به یادآوری قصورات ناخواسته‌ی خود توسط دلسوزان باشگاه چشم امید داریم و همین جا اعلام آمادگی می کنیم دست هر علاقمند کارآشنایی را برای همکاری و مساعدت در تمامی زمینه‌های فنی، مالی و ... و حتی در بالاترین سطح که واگذاری مدیریت باشگاه هست، به گرمی فشرده و از پیشنهادات عملی و انتقادات سازنده استقبال می‌کنیم. رجای واثق داریم در سالی که به فرموده‌ی مقام معظم رهبری، به سال «حمایت از تولید ملی، کار و سرمایه‌ی ایرانی» مزین شده، همه‌ی مسئولان خدوم بویژه دست اندرکاران و مرتبطان با جوانان و آینده سازان این مرز و بوم بیش از پیش به استعدادهای ملی و ظرفیت‌های داخلی استان بویژه سرمایه‌های بومی و انسانی آن توجه خاصی مبذول خواهند داشت تا در دومین سال از «دهه‌ی پیشرفت و عدالت» از رهگذر ورزشی سالم، پویا و اخلاق مدار، شاهد ارتقای شاخص‌های سلامت جسمی و بهداشت روانی آحاد جامعه و افزایش شور و نشاط اجتماعی آنان بوده و با درخشش مجدد و افتخار آفرین مقام‌آوران و اسطوره‌های ورزشی و ارزشی پایتخت معنوی کشور بر سکوهای قهرمانی میادین ورزشی داخلی و خارجی، یک بار دیگر عزت و اقتدار «یاران خراسانی» را یادآور شویم.باشگاه فرهنگی ورزشی  ابومسلم خراساناردیبهشت ماه 1391