اولین بازی رسمی ابومسلم با پرسپولیس در مشهد به سال ۵۴ خورشیدی بازمی گردد که دو تیم در چارچوب لیگ تخت جمشید، در مشهد به مصاف یکدیگر رفتند. هفته دهم لیگ تخت جمشید در سال ۵۴ با حضور سرخ‌پوشان تهرانی برای اولین‌بار در مشهد مصادف شد. از همان لحظه ورود پرسپولیسی‌ها به مشهد، شهر حالت ویژه گرفت و نداشتن تجربه چنین میزبانی هم مزید علت شد؛ به‌طوری‌که برای تماشای تمرین سبک پرسپولیسی‌ها در روز قبل از مسابقه هم سعدآباد مملو از تماشاگران مشتاق شده بود و نیاز به حضور نیرو‌های شهربانی!

 در این میان ابراهیم آشتیانی، علی پروین و صفر ایرانپاک از همه محبوب‌تر بودند. بنا به توصیه مسئولان، زیارت پرسپولیسی‌ها و تشرف به حرم مطهر هم در اواخر شب و در دسته‌های چندنفره انجام شد و حتی زمان بازی (ساعت ۱۶) هم به نسبت دیدار‌های قبلی، نیم‌ساعت زودتر اعلام شد تا خروج تماشاگران از ورزشگاه با تاریکی هوا روبه‌رو نشود.

جمعه ۲۶ اردیبهشت ۱۳۵۴ ورزشگاه سعدآباد از ۲ ساعت قبل مسابقه جای سوزن انداختن نداشت. درختان و پشت بام مکان‌های اطراف ورزشگاه هم به اشغال هوادارانی درآمده بود که یا جایی نیافته بودند یا نمی‌خواستند پولی بپردازند. این اشتیاق حتی در میان مسئولان شهری و استانی هم محسوس بود و در این روز، شمار زیادی از آنان در جایگاه حضور داشتند، به‌گونه‌ای که حتی روی پشت‌بام جایگاه هم تماشاگر نشسته بود! و برای اولین بار رواج بازار سیاه فروش بلیت در مشهد را شاهد بودیم! به‌گونه‌ای که بلیت کنار جایگاه تا ۵۰۰ ریال فروخته می‌شد. ازدحام، صف و بی‌نظمی هم که به‌وفور دیده می‌شد.

ابومسلمی‌ها که با ۸ امتیاز در کمرکش جدول و رتبه دهم قرار داشتند، پس از شکست سنگین هفته قبل مقابل تاج، این‌بار با تعیین مبلغ ۳۰ هزارتومان برای پیروزی، ۲ هدف را دنبال می‌کردند؛ اول بازگرداندن انگیزه به تیم پس از چندهفته ناکامی و دوم جلب نظر مسئولان استان که از نزدیک شاهد این مسابقه بودند. حضور یک داور انگلیسی هم برای قضاوت این مسابقه از دیگر نکات درخور توجه بود و البته یک‌دست نبودن ورزشگاه در حمایت از ابومسلم.

تقریبا ۲ طرف جایگاه را پرسپولیسی‌ها اشغال کرده بودند و روبه‌روی جایگاه و پشت دروازه‌ها هم در اختیار ابومسلمی‌ها بود و برای اولین‌بار داریوش، بوقچی ابومسلمی‌ها، راهی به یک طرف ورزشگاه نداشت. حدود ۱۲۰۰ هوادار ارتش سرخ هم روز قبل مسابقه خود را با اتوبوس از تهران به مشهد رسانده بودند تا با یک تیر ۲ نشان بزنند؛ هم به پابوس امام مهربانی‌ها بروند و هم تیم محبوبشان را تنها نگذارند.

پرسپولیسی‌ها که هفته قبل با شکست ذوب‌آهن در امجدیه با ۱۱ امتیاز در یک‌امتیازی رقیب سنتی‌شان، یعنی تاج صدرنشین قرار گرفته بودند، نیک می‌دانستند حتی تساوی در این دیدار هم به کارشان نمی‌آید. پس با آرایشی تهاجمی و با استفاده از ۳ مهاجم گام به میدان گذاشتند و در مقابل، ابومسلم که در این روز عسگرخانی، دروازه‌بان آماده‌اش را به‌علت مسمومیت و گیل‌عرب و قلیچ‌خانی را به‌علت دواخطاره‌بودن در اختیار نداشت، طاقه‌چیان را به‌جای گیل‌عرب در دفاع چپ گماشت و حسین امیدوار، مدافع جوان خود، را یک خط جلوتر برد. این جوان شایسته مشهدی هم باوجود بازی در پست غیرتخصصی، یکی از بهترین‌های این دیدار بود. وهاب نیسیان‌پور هم مأمور مستقیم مهار علی پروین شده بود و شانه‌به‌شانه در کنارش می‌دوید.

بازی با برتری شاگردان بیوک وطن‌خواه که به‌تازگی جانشین آلن راجرز انگلیسی شده بود، آغاز شد؛ به‌ویژه که آن‌ها گمان داشتند در غیاب عسگرخانی که درست ۲۴ ساعت قبل بازی دچار مسمومیت شدید شده و کارش به بیمارستان کشیده بود، می‌توانند به‌راحتی دروازه حسن انصاری را بگشایند، اما ستون دفاعی مشکی‌ها چنین اجازه‌ای به مهاجمان سرخ‌پوش نداد. پس از حملات بی‌حاصل و احساسی سرخ‌پوشان در دقایق ابتدایی بازی و درحالی‌که بازی بیشتر در میانه میدان جریان داشت، پرتاب اوت اکبر میثاقیان به شلوغی جلو دروازه پرسپولیس رسید و پس از چند رفت‌وبرگشت توپ، داور پنالتی اعلام کرد، اما ضربه مجید تشرفی در دقیقه ۳۷ را مودت مهار کرد تا آه از نهاد سیاه‌جامگان برآید. ۲ دقیقه بعد میثاقیان با فداکاری، درست روی خط توپ را با یک حرکت دیدنی از دروازه خالی ابومسلم بیرون کشید تا این‌بار سرخ‌پوشان و هوادارانشان حسرت بکشند.

با شروع نیمه دوم، ابومسلم بر بازی مسلط شد و پرتاب‌های اکبر اوتی (میثاقیان) نفس پرسپولیسی‌ها را گرفته بود. در ۱۰ دقیقه پایانی حساسیت و هیجان بازی به اوج خود رسیده بود. جایی که داور ۶ بار از کارت خود استفاده کرد که سهم ابومسلم ۵ کارت زرد و سهم پرسپولیس یک کارت قرمز بود و درحالی‌که همه منتظر سوت پایان این دیدار بودند، محمدرضا زادمهر، مهاجم جوان سرخ‌ها که دقایقی قبل وارد بازی شده بود، در دقیقه ۹۰+۵ روی پاس استادانه پروین با شوتی سرکش ورق را به نفع پرسپولیس برگرداند.

بعد از این گل مشکی‌پوشان به نشانه اعتراض به پایان وقت مسابقه، به‌شدت عملکرد فلدینگ، داور انگلیسی، را زیر سؤال بردند و برای دقایقی جو متشنجی بر ورزشگاه حاکم شد و درحالی‌که هنوز ۳۰ ثانیه به پایان وقت‌های تلف‌شده مانده بود و ابومسلمی‌ها حاضر به ادامه بازی نبودند، داور انگلیسی با فراخواندن کمک‌هایش، رضا غیاثی و اصغر صدرالاشرافی، بدون به‌صدادرآوردن سوت پایان مسابقه، راهی رختکن شد! از نکات جالب توجه این دیدار، دست‌کاری ساعت ورزشگاه بود و همین موضوع باعث اتفاق‌های پایان مسابقه شد. مشهدی‌ها یک‌بار در ابتدای نیمه دوم ساعت را از کار انداختند و هنگام راه‌اندازی دوباره، ۲ دقیقه به وقت بازی افزودند! و در دقیقه ۹۰ هم دوباره ساعت را از کار انداختند.

انگار داور با ساعت ورزشگاه وقت بازی را تنظیم می‌کرد! بعد از مسابقه هم مسئولان ابومسلم به‌شدت از داور انگلیسی به هوشنگ دیده‌بان، دبیر فدراسیون فوتبال که در ورزشگاه حاضر بود، شکایت کردند.

سرخ‌پوشان با این پیروزی شیرین و تساوی رقیب در اهواز، صدر جدول را به دست گرفتند تا شادمان به دیدار دوستانه خود مقابل منچستریونایتد انگلیس در تهران بروند.

حسین نخعی‌شریف | شهرآرانیوز؛