-
شنبه, ۲۶ تیر ۱۴۰۰
-
۱۴۷۹
مردم شهر مشهد از اختصاص بودجه شهر به ورزشهای قهرمانی و حمایت تیمهای خصوصی بهجای حل مشکلات شهر و حاشیه آن گلایه دارند. با دریافت گلایههای متعدد مردمی از نحوه هزینهکرد بودجه شهرداری مشهد که نخست قرار بود کمبودهای شهر و حاشیه آن را مرتفع کند اما امروز به صورت میلیاردی درآمدهای شهری که از شهروندان ضعیف و قوی از نظر تمکن مالی دریافت و خرج برخی تیمهای ورزشی خصوصی شده، دست به کار میشویم و تلاش میکنیم ابتدا به اسنادی دست پیدا کنیم که نشاندهند شهرداری مشهد در قالبهای مختلف به چه تیمهایی کمکهای نجومی کرده است.
پول شهر صرف ورزش قهرمانی به جای همگانی
چند روزی تیم رسانهای قدس پیگیری ماجرا را در دستور کار قرار داد و موفق شد فهرست و اسامی تعدادی از حمایتهای مالی که شهرداری مشهد تحت عنوان تفاهمنامه به تیمهای ورزشی کرده بود را استخراج کند. از سوی دیگر پیگیریهای ما نشان میداد شهرداری باید حمایت از ورزشهای همگانی را در اولویت کاری خود قرار میداد، چرا که منفعت آن تمامی جامعه را تحت پوشش قرار میداد نه اینکه با حمایت از ورزشهای قهرمانی که تعداد زیادی از آنها به صورت خصوصی مدیریت میشوند و بسیاری از آنها فراوانی مخاطب هم ندارند، مورد حمایت قرار بگیرند.
با این حال در فهرستی که در اختیار روزنامه قدس قرار دارد و نام ۲۵ تیم مورد حمایت قرار گرفته شده دیده میشود میتوان گفت از یک ورزش همگانی حمایت نشده، آمده است:حمایت از باشگاه بسکتبال... برای حضور در لیگ برتر به مبلغ ۲۰۰ میلیون تومان، حمایت از تیم فوتسال...برای شرکت در لیگ برتر یکمیلیارد و ۲۰۰میلیون تومان، حمایت از تیم... بانوان و آقایان برای شرکت در مسابقات کشوری۱۰۰میلیون تومان،حمایت از تیم فوتسال بانوان هیئت فوتبال خراسان رضوی برای شرکت در مسابقات لیگ برتر یکمیلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان، حمایت از هیئت کشتی خراسان رضوی در برگزاری مسابقات کشتی۱۵۰میلیونتومان،حمایت از تیم دوومیدانی خراسانرضوی برای شرکت در مسابقات کشوری ۱۰۰میلیون تومان،حمایت از تیم شنا و شیرجه خراسانرضوی ۱۰۰میلیون تومان، حمایت در استعدادشناسی تیم کشتی۲۰۰ میلیون تومان،حمایت از تیم فوتبال... در لیگ برتر یکمیلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان، حمایت از هیئت هندبال برای حضور در لیگ برتر۲۰۰ میلیون تومان، حمایت از تیم والیبال ... جهت حضور در مسابقات کشوری یک میلیارد تومان،حمایت از تیم آموزش و پرورش خراسان رضوی جهت اعزام تیم دانشآموزی دوومیدانی به کشور کرواسی ۱۰۰میلیون تومان، حمایت از تیم فوتسال بانوان استان برای شرکت در لیگ برتر یکمیلیارد تومان،حمایت از باشگاه خصوصی ... برای حضور در مسابقات کشوری۸۰۰ میلیون تومان، حمایت از تیم هندبال دختران خراسانرضوی ۴۰۰میلیون تومان، تفاهمنامه هیئت کشتی ۵۰۰ میلیون تومان، حمایت از تیم بسکتبال... برای حضور در لیگبرتر۳۰۰میلیون تومان و... .
اینها قسمتی از واقعیتهای هزینهکرد پول مردم شهر توسط شهرداری مشهد بود که به دست ما رسید و همانطور که گفته شد بیشتر آنها به جای صرف در ورزشهای همگانی( پیادهروی، دوچرخهسواری، کوهپیمایی، دوهای عمومی و ورزشهای بومی و محلی و...) به ورزشهای قهرمانی که زیر نظر اداره کل ورزش و جوانان استان(متولی حمایت از آنها) هستند و همچنین باشگاههای خصوصی، پرداخته شده است. در حالی که نام یکی از اعضای شورای شهر مشهد هم در این ماجرا تحت عنوان نماینده تأمینکننده این هزینهها دیده میشود. برای آنکه نظر مردم شهر را در این زمینه بدانیم راهی سطح شهر میشویم و با تعدادی گفتوگو میکنیم.
مردم منتقد به این شیوه هزینهکرد
نخستین نفر خانم جوانی بود که علاقهای نداشت نامش فاش شود و همراه دختر ۱۲سالهاش به ابتدای خیابان راهنمایی آمده بود و فهرست حمایتهای مالی شهرداری مشهد از ورزشهای قهرمانی و تیمهای خصوصی را مشاهده کرده و نظرش را در این زمینه بیان میکند: کاش این پولها به مناطقی مانند پنجتن که ما زندگی میکنیم و به نوعی میان مناطق کمبرخوردار هزینه میشد و مشکلات آسفالت، فضای سبز و سرانه ورزشی قشر ضعیف مرتفع میشد.
نفر بعد که جوانی حدوداً ۳۰ ساله بود هم پس از دیدن فهرست حمایتهای شهرداری از تیمهای مذکور بیان کرد: فکر نمیکنم با این کار اولویتهای مورد نیاز شهری مرتفع شده باشد. در این موضوعاتی که هزینه شده من شهروند نقشی نمیتوانم داشته باشم و اگر این ارقام در ورزشهای همگانی که مرتبط با شهر است هزینه میشد بهتر بود. من شهروند اگر پولی تحت عنوان عوارض و ... به شهرداری پراخت میکنم دوست دارم نتیجه آن را لمس کنم. ما نمیدانیم این پولها در تیمهای خصوصی چگونه هزینه شده است.
یکیدیگر از شهروندان که عدد میلیاردی حمایت از یک تیم فوتبالی را دید، گفت: من اهل فوتبال نیستم، اما بهتر بود همین پول را هزینه خیلی کارهای بهتر میکردند. وقتی بیشتر درآمد شهرداری از مردم شهر است، بهتر این است که هزینه آن هم برای مردم شهر باشد.اگر آن تیم خصوصی سرمایه و توان ندارد نباید وارد گود شود. آنها اگر مقامی هم کسب کنند شادیاش برای عدهای خاص است. دو نفر دیگر از عابران پیاده که متوجه ماجرا شدند هم ضمن گلایه از نحوه هزینهکرد سرمایه شهری، گفتند آنقدر در حاشیه شهر و برخی مناطق شهری کمبود وجود دارد که میتوان اولویت را حل آن مشکلات قرار داد مانند کمبود در سیستم حمل و نقل عمومی، کمبود زمین بازی برای نوجوانان و جوانان، بنده موافق با این کار نیستم. این هزینه اگر برای ساخت کتابخانهها و ورزشهای همگانی صرف میشد بهتر از آن بود که میلیاردی و تحت عناوین مختلف از تیمهایی که هیچ خروجی برای ما ندارند، حمایت شود. به عنوان مثال طرح خوب دوچرخهسواری در شهر را گسترش بدهند، به نفع همه است.
عقیل رحمانی